Nawierzchnia asfaltowa skończyła się zaraz za Goris, a potem więcej było dziur, kamieni, piachu i wertep niż drogi właściwej. A droga jak to w Armenii, raz z góry raz pod górę i to stromą. Lepiej oczywiście poruszać się wolno niż stać w miejscu, ale w pewnym momencie okazało się, że droga jest remontowana i trzeba poczekać aż koparka i spychacz uprzątną wielką górę kamieni. Po takich przebojach nasz konwój złożony z Vołgi i Łady dotarł na miejsce po 2.5 godzinach! Dzieci miały więc czas się wyspać i zadowolone ruszyły na zwiedzanie monastyru.Malowniczo położone miasteczko Goris.
Koparka i spychacz w akcji.
Prowizoryczna huśtawka - kreatywność rodziców na wyjeździe nie zna granic.
I prowizoryczna piaskownica.
Podczas postoju można też poćwiczyć nowe słownictwo - "nie ma" w wykonaniu Michałka.
Pierwszym obiektem, który dzieci chciały zwiedzać w klasztorze Tatev nie były nawy czy ołtarze ale koryto z lodowatą wodą. Nelka była całkowicie mokra (klasztor zwiedzała potem topless), ale zachwycona.
Klasztor Tatev powstał już w 9 wieku.
Zimna woda nie przeszkadzała Neli podczas babrania się w świętej wodzie klasztornej, ale już kąpiel w źródłach mineralnych w połowie drogi powrotnej nie była tym co tygrysy lubią najbardziej. Michałek wprost przeciwnie, świetnie czuł się w roli morsa - może ma to po Babci?
Przed naszym hotelikiem rosły czerwone porzeczki, które bardzo zasmakowały wymęczonej zwiedzaniem dziatwie.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz